ισοτοπικός

-ή, -ό

(χημ.- πυρην. φυσ.) αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στα ισότοπα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. isotopique < iso- (πρβλ. ισ[ο]-) + -top-ique (πρβλ. τοπ-ικός)].